Messerschmitt Me 328, 2. Dünya Savaşı sırasında Lutwaffe savaş uçaklarını korumak amacıyla tasarlanmış parazit uçaklardır. Parazit savaşçısı yeni tahrik özelliklerine sahip olması ve resmi olarak test edildiği için mühendislerin uzun zamandır ilgi duygu bir konuydu. Teoride çok kolay bir tasarımdı fakat pratikte imkansız olduğu görüldü. Asıl amaç, gittiği her yere kendi savunmalarını taşıyabilmeleriydi. Bu sayede bu kereste uçaklar yetenekli birer savaş uçağı olacaklardı. Bu uçaklar düşman uçaklar tespit edildiğinde ev sahibi uçaktan serbest bırakılacak ve daha sonra ya ev sahibi uçak onu kurtaracak ya da dost müttefikler tarafından alınacak topraklardan biri üzerinde uçak serbest bırakılacaktı. Bu tasarım ile Messerschmitt Me 328, Alman süper bombardıman uçaklarının savunma sistemi planıydı. Fakat beklenmedik gelişme dönemlerine girdi ve uçağın planlanan dışında üç farklı prototipi daha yapıldı.İlki, motorsuz planördü. İkinci protiplerde “pulse jet” motorları denendi. Sonucu prototipte ise tek bir tane “turbojet” denendi. Fakat gövdesinin kereste olmasından dolayı bu prototipler gerçek hayatta bir türlü başarı gösteremedi. Bu nedenle proje iptal edildi fakat Nazilerin isteği üzerine tekrar proje hayata geçirilmeye çalışıldı.
GELİŞİMİ:
Proje 2. Dünya Savaşı sırasında bir çok Alman uçak firması gibi başarılı ve kendini ön plana çıkarmak için 1941’de Messerschmitt firması “P.1073” projesi olarak Messerschmitt Me 328’i başlattı.Proje Heinkel He 177 ağır bombardıman uçağı veya Junkers Ju 388 tarafından yarı sert bir çubuk (deichselschlepp) kullanılarak çekilecek ucuz ve basit bir yardımcı savaşçı olarak tasarlandı.Fakat parazit uçakların savunmaları çekme hatları veya fırlatma rayları ile başlayacaktı. Bu yüzden Alman bombardıman uçaklarının gövdesinde bazı değişikler yapıldı. Bu değişikliklere harcanan masraflar pazarazit avcı uçaklarından kısıldığı için pazarazit avcılar keresteden yapıldı.
PROTOTİPLER:
Planör halindeki iki uçak test pilotu Hanna Reitsch tarafından 9.800 ile 19.700 ft arasında bırakıldı. Ve iki prototipte azaltılmış kanat açıklığına rağmen beklenen başarıyı gösterdi. Hatta uçak bu başarısı ile Leonidas filosundan büyük ilgi gördü. Ve gönüllüler tarafından kullanılmak üzere 1000’e yakın inşa edilmesi planlandı. Daha sonraJacobs-Schweier tarafındanV-014 uçan bombasında kullanılan iki Argus As 1 pulse jet tarafından desteklenen yedi prototip inşa edildi.İki adet 20 mm MG 151/20 top ile silahlandırılması planlandı. Fakat statik testler sırasında bombanın aşırı titreşimden dolayı uçağın tamamen parçalanma riski ortaya çıktı. Bu sorun hiçbir zaman çözülemediği için 1944’ün ortalarına doğru proje kısmen sonlandırıldı. Buna rağmen tasarım geliştirilmeye devam edildi ve arka gövdenin üzerine monte edilen orijinal çifte motorlaraek olarak, kanatların altına monte edilen dört Argus pulse jet eklendi.Ama bu gelişmelerden de istenilen sonuç alınamayınca projeye tekrar ara verildi. Adofl Hitler’in ısrarları üzerine proje yeniden başlatıldı.Ve uçak üzerinde değişiklikler yapıldı, farklı motor varyasyonları denendi. Fakat yinede titreşim sorunu aşılamadı.Zaten Darmstadt’taki Jacobs Schweyer planör fabrikasında uçağı inşa etmek için üretim tesisleri hazırlanırken maddi yetersizlikler ve Alman yönetimi tarafından program 1944’in başlarında kısmen son verildi.
SON ŞANS:
Pilot yönetiminde uçarak son görevini yerine getirmeyi amaçladı.Alman pilot hedefe 2000 lb ağırlığında savaş başlığı taşıyacaktı.Başta tasarım Me 328B olacaktı. Daha sonra kağıt üzerinde 328C olması için Junkers Jumo 004 serisi turbojet motoruyla rafine edildi. Fakat bu jet motorlarıyla dahi gelecek vaat etmedi.
2. Dünya Savaşı Alman tasarımı Messerschmitt Me 328 bir dipnot olarak tarihe kaydedildi.Darbeli motor teknolojisi Me 328 uçak gövdesi için hiçbir zaman tam olarak başarı elde edemedi. Bu yüzden parazit uçak kavramı önemli savaşlar için karmaşık bir tasarım olduğu anlaşıldı. Ve Messerschmitt Me 328 projesi 1945’te her açıdan son buldu.