Messerschmitt Me 210

Messerschmitt Me 210, 2. Dünya Savaşı sırasında Almanlar tarafından ağır savaşlar ve kara saldırı için kullandığı bir uçaktır. Uçak tasarım olarak savaş öncesinde BF 110’un yerini aldı. İlk prototipler 1930’da hazırdı. Ancak kanat tasarımı ve gövde tasarımından dolayı kabul edilemez uçuş performansları gösterdi.1940’ta Me 210’un başına yeni bir sorun çıktı. O da Arado firması tarafından Me 210’a rakip olarak üretilen Ar 240 oldu. Uçak 14 prototiple 25 Haziran 1940’ta ilk uçuşunun yaptı. Ancak hat Luftwaffe tarafından resmi olarak kabul edilmedi. Me 210 bu sorunun kendiliğinden ortadan kalkmasından sonra kendi tekniksel sorunları yöneldi. Ve 1941-1942’de yapılan operasyonel test programların da bu modelin sorunlarına çözüm bulamadı. Tasarım sınırlıda olsa 1943’te göreve girdi. Ama çok kısa bir süre sonra yerini Messerschmitt Me 410 Hornisse (“Hornet”) aldı. Me 410, Me210’un kötü şöhretinden kurtulmak için tasarlanmış ve 210’un daha gelişmiş bir versiyonudur. Bu arada BF 110 modasına geçmesine ve çok fazla kayıp verdirmesine rağmen Me 210’un başarısız geliştirme programından dolayı hala kullanımda kalmak zorunda kaldı.

Me 210, BF 110’dan farklı tasarlandı. Ancak aynı parçalar kullanıldı. Farklılıkları ise Me 210; çok daha kısaydı, yüksek seyir hızı,topçu ateşi için çok daha geniş alan veren ve savunma silahlanma sistemi için son derece gelişmiş uzaktan kumanda, bomba için içeride bir yuva, tek bir dikey kuyruk ve yeni bir kanat merkezi üzerinde burun için ayrılmış alana sahipti. Ayrımsal özellikleri olduğu gibi benzer özelliklerde sahipti:ağır camlı ve sera tarzı bir gölgelik, kuyruk sürükleyici şasi ve gözyaşı şeklinde bir gövde. 

Kağıt üzerinde Me 210’un performansı çok iyiydi. İki 1.350 HP (1.330 hp, 990 kW) Daimler-Benz DB 601F motoru ile 620 km/S (390 mil/saat) ulaşabilirdi. Bu da yaklaşık olarak BF 110’dan 80 km/s daha hızlı olduğu anlamına geliyordu. Ayrıca o dönemi tek motorlu uçakları kadar hızlı bir uçak olacaktı.
Me 210’un şasi tasarımında Ju 88’in şasi tasarımı temel alınarak bazı değişiklikler yapıldı. Me 210’un her ana dişlisi, geri çekme sırasında 90° bükülmüş tek bir dişli direğine sahipti. Ayrıca Ju 88’den farklı olarak ana dişli çarkları desteklerin iç kısımlarındaydı.

BF 110’da mühimmatların, kanatların ve gövdenin altında taşınması sürüklenmelere yol açıyordu. Me 210’da aynı sorunu yaşamamak için bombalar için uçağın burun kısmına kapalı bir bomba bölmesi yerleştirilerek bu sorun ortadan kaldırıldı. Bomba yükü 2.200 lb iç damla depoları ile sınırlıydı. Savaş zamanlarında ise bomba bölmesine 4 adet 20 mm top ile donatılabiliyordu. Ayrıca kanatların üst kısımlarına monte edilmiş dalış frenlerine ve sığ açılı dalış bombalama için burunda bir Stuvi 5B bombalama sistemine sahipti.

Savunma için Me 210’un arka tarafından iki adet olmak üzere 13 mm MG 131 makineli tüfekler bulunuyordu. Bu tüfekler uçağın her iki tarafına  monte edilmiş yarım gözyaşı şeklindeki Ferngerichtete Drehringseitenlafette FDSL 131/1B taretlerine yerleştirildi. Tüfekler benzersiz silah hedefleme tertibatı ile cam kokpit içinden uzaktan kumanda ile yönlendiriliyordu. Tüfekler çalıştıklarında birlikte yükselip alçalıyorlardı. Her bir silah gövde dışına doğru ayrı ayrı döndürülerek ayarlanabiliyordu. Silahlar elektrikle ateşleniyordu ve silahlar kesici olarak hareket ettiği için Me 210’un kuyruk kısmından ateş etmesini engelliyordu.

Kağıt üzerinde tasarım Me 210’un güçlü bir performans göstereceğini vaat ediyordu. Hatta daha sonra  aerodinamik olarak sağlam bir motor uyumu ile rafine edildi ve devam eden savaşta öğrenilen dersler, sistemi daha etkili bir silah platformu haline getirmek için değişikliklerle itti. Kağıt üzerinde bunca özellikten dolayı Luftwaffe’ın da umudu arttırdı. Ve proje uçmadan Luftwaffe ağır savaşçıların 1000’i için bir sözleşme imzaladı. Ancak zamanla Luftwaffe bu sözleşmenin bir hata olduğunu anlayacaktı.

İlk prototip Eylül’de 601 DB 1939b motorlarıyla uçtu ve test pilotları tarafından güvensiz kabul edildi. Çünkü uçak stabil dönüşlerde kötüydü ve normal uçuş seviseyinde bile salınım eğilimi gösterdi. Bu uçuştan sonra tasarımcılar orijinal çift kanatlı tertibatın yerini alan tek dikey bir kuyruk yüzgeci takarak bu sorunu çözmeye çalıştılar. Ancak bu değişimlerin uçak üzerinde hiçbir gelişmeye etki etmedi. Ve uçak uçuş sırasında salınımlara ve kötü dönüşlere devam etti. Ama ordudaki yeni ağır savaşçıya duyulan ihtiyaç fazla olduğu için yeni prototipler denendi.

İkinci prototip olan Me 210 V2, Eylül 1940’ta yaptığı uçuş sırasında pilotun başladığı dönüşü bitirememesi üzerine pilot uçağı terk etmek zorunda kaldı. Bu prototipte yetersiz taşıma performansı gösterdiği için birçok uçak gövde elemanı yeniden tasarlandı. Me 210 C adı altında DB 605 motorlarıyla tanılan modelinde taşıma sorunlarına yardımcı olmak için uçak gövdesinde değişiklikler yapıldı. Bu değişimlerden sonra Macar Hava Kuvvetleri tarafından prototip kabul edildi. Ve uçak Macaristan’da yerel olarak monte edildi. Daha sonra bu modellerin bir kısmı Luftwaffe envanterine girdi.

Me 210, kendini sağlam bir savaşçı olarak kanıtlayamadığı için toplam üretim sadece 258 uçabilen uçak verdi. Bu sonuçtan sonra Me 210’un yerine Me 310 çalışmaları başladı. Ancak bu modelde çok az gelişme gösterdiği için onun yerine yeni tasarım ortaya çıkmasını sağladı. Daha sonra ortaya Me 410 ortaya çıktı. Me 410, Luftwaffe tarafından kabul edildi ve seri üretim sona ermeden önce tam olarak 1.189 tane üretildi. Me 210’da görülen birçok sorun Me 410’da ortadan kaldırılmıştı.

Savaş boyunca Me 210 çok iyi bir yol almadı. Lutwaffe’e teslimatlar Nisan 1942’de başladı. Ancak kötü performansından dolayı Mayıs’ta teslimatlar durduruldu. Bu durumda BF 110’un envanterde daha fazla kalmasına sebep oldu. BF 110 ise daha yeni DB 605B motorları ve daha fazla ateş gücü ile donatılmış olmasına rağmen, hala eski bir tasarımdı. Daha sonra üretilen Me 210 C, hattın bir kısmını kurtarmayı başardı. Lutfwaffe, Macar yapımı uçaklarını Nisan 1943’te ve 1944’te envanterine almaya başladı. Hizmete girdilerinde bu uçaktan memnun kalındı. Ama üretim, 1944’te BF 109 G’nin üretime kadar devam edebildi. Bu model Lutwaffe envanterine sadece 108 tane girebildi. Daha sonra da Me 210’ların çoğunlukla Tunus ve Sardunya’da kullanılan modelleri Me 410 ile değiştirildi.

Genel özellikleri

  • Mürettebat: 2
  • Uzunluk: 12,2 m (40 ft 0 inç)
  • Kanat açıklığı: 16,3 m (53 ft 6 inç)
  • Yükseklik: 4,2 m (13 ft 9 inç)
  • Kanat alanı: 36,2 m 2 (390 sq ft)
  • Kanat Profili: NACA 23018-636.5
  • Boş ağırlık: 7,069 kg (15,584 lb)
  • Maksimum kalkış ağırlığı: 9,705 kg (21,396 lb)
  • Yakıt kapasitesi: Dört kanatlı tankta 2.500 l (660 US gal; 550 imp gal)
  • Motor: 2 × Daimler-Benz DB 605B V-12 ters sıvı soğutmalı pistonlu motor, her biri kalkış için 1,100 kW (1,475 hp)
  • Pervaneler: 3 kanatlı VDM sabit hızlı pervaneler
  • Verim
    • Maksimum hız: 463 km / s (288 mil / saat, 250 kn)
    • Menzil: 1.818 km (1.130 mi, 982 nmi)
    • Servis tavanı: 8.900 m (29.200 ft)

E-bültene Abone Ol Merak etmeyin. Spam yapmayacağız.

Yazar

Havacılığa gönül vermiş kişiler olarak sizler için yazılar paylaşıyoruz.

İlgili Yazılar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Hızlı yorum için giriş yapın.

Giriş Yap