Convair X-6

Convair X-6 nükleer enerjili bir deneysel jet uçağı projesidir. Projenin amacı böyle bir uçak hayata geçirilebilir mi eğer geçirilirse nasıl geliştirilebilir gibi sorulara yanıt bulmaktı. Ama asıl amaç uçağı daha uzun sürede nasıl havada kalmasını sağlayabiliriz sorusuna yanıt bulmaktı. Ancak projeye nükleer reaktör motorlar kullanılmadan son verildi. Bu tarz bir uçakta uçağın menzili sıvı yakıtı ile sınırlandırılamayacağı için nükleer enerjili stratejik bombardıman uçakları yakıt ikmali yapmadan haftalarca havada kalabilirdi.

Proje mayıs 1946’da ABD ile SSCD arasındaki soğuk savaşın kızışması üzerine Amerika Hava Kuvvetleri tarafından başlatıldı. Proje Fairchild firması tarafından uçağın güç kaynağı olarak nükleer enerji kullanımının uygunluğu araştırılması ile ilk adım atılmış oldu. Bu araştırmalar sonucu proje çok ilham verici oldu ve mayıs 1951’de tam anlamıyla çalışmalar başladı. Daha sonrasında proje Uçak Nükleer Tahrip projesi olarak değiştirildi. Bu program kapsamında, Convair MX-1598 projesi için kullanılacak olan iki B-38’lardan biri X-6 olarak değiştirildi. Böylelikle B-36’lardan biri havadaki bir reaktör için koruma gereksinimlerini incelemek için kullanılırken diğer B-36 ise X-6 oldu. 

Projeye başta Convair B-36 modeli ile başlanmıştır. Uçağın amacı reaktörün sağlamlığını test etmekti. Uçağa ilk modifikasyon 1 Eylül 1952’de ki Carswell AFB’de kasırgada hasar görmüştür. Uçak daha sonra NBF-36 olarak yeniden tasarlandı. Ancak uçağa koyulan nükleer reaktör çalışıyordu ama güç sağlamıyordu. Ve başta ki motor tasarımında bazı hatalardan dolayı radyasyon sızımı olduğu fark edildi. Böyle bir durum meydana gelince motor kapalı hava akışı, direkt hava akışı yerine ısı iki farklı devre arasında transfer edildi. Bu şekilde sorun ortadan kaldırılmış olundu. Uçakta daha sonra uçak ekibini koruma için bazı modifikasyonlara gidildi. Uçak burun kısmı 12 tonluk kurşun ve kauçuk kalkan ile değiştirildi. Standart ön cam daha kalın bir hale getirildi. Kurşun ve su miktarı değiştirildi.

Daha sonra X-6 modelinde reaktörün kullanılabilirliği test edildi. X-6 , bir P-1 reaktörü kullanan General Electric  X-39 motorları (yakıt olarak nükleer enerjiyi yakıt olarak kullanmak üzere değiştirilmiş J47 motorları) tarafından çalıştırılacaktı. Böylelikle uçak jet yakıtı yakmak yerine reaktör çekirdeği hava akışını sağlamak için ısı kaynağı olarak kullanılacaktı. Ancak bu durum ardında bir eksiyi barındırıyordu. O da motordan geçen hava akışı bir yandan da reaktörü soğutacağı için reaktörün soğuması için hava akışının uçak indikten ve park halindeyken dahi devam etmesi gerekiyordu. 

New Mexico ve Texas üzerinden 17 Eylül 1955 ile Mart 1957  arasında 47 test uçuşu ve 215 saatlik uçuş süresini tamamladıktan sonra proje güvenilmez olduğu sonucuna varılarak son buldu. Güvenilmez bulunmasının sebebi ise uçağın herhangi bir sebepten dolayı düşmesi durumunda her ne kadar uçak ön kısmı zırhla kaplanmış olsa dahi ufak çaplı bir nükleer patlamaya sebep olabilirdi.