Cassini Huygens Uzay Aracı

Cassini Huygens, NASA-ESA-ASI’nin Satürn sistemine gönderdiği amiral gemisi sınıfı robotik uzay sondasıdır. Adını astronom Giovanni Cassini ile Christiaan Huygens’dan alıyor.

Yaklaşık 6 ton ağırlığındaki şu ana kadar yapılmış en ağır gezegenlerarası sonda özelliğini taşıyor.
NASA anten hariç Satürn’ün yörüngesinde ve uyduların yanından geçecek Cassini Huygens aracını, ESA, Satürn’ün en büyük uydusu olan ve güneş sisteminde atmosferi olduğu bilinen uydu olan Titan’a iniş yapacak olan Huygens aracını, ASI ise aracın Cassini’nin antenini tasarladı.
Uzay aracı iki kısımdan oluşuyor: Giriş Montaj Modülü ve Alçalma Modülü. İlk kısım, iniş için Cassini Huygens uzay aracından ayrıldıktan sonra Huygens’i kontrol edecek donanımı içeren kısım. Bu kısımda aynı zamanda Huygens’in inişini yavaşlatan ve ısıdan koruyan kalkan yer alıyor.
Cassini Huygens 3.9 milyar dolara mal oldu ve dünyanın 27 ülkesinden araştırmacılar da üzerinde çalıştı. Görevi boyunca yaklaşık 8 milyar km yol kat etti. Bilim insanlarına göre Satürn gezegeni hakkında neredeyse bildiğimiz her şeyin müsebbibi bu uzay aracı ki gerçekten de düşününce öyle.
1980’lerde gelişirilmeye başlanan Cassini, Titan IVB / Centaur taşıyıcı roketiyle 15 Ekim 1997 tarihinde fırlatılarak uzaya gönderildi. Fırlatma aracı olan Titan IVB ABD Hava Kuvvetleri’ne aitti. Bu araç zamanındaki en güçlü fırlatma aracıydı. Cassini Huygens tam 7 yıl süren uzun bir yolculuğun ardından 1 Temmuz 2004 tarihinde Satürn’ün yörüngesine ulaştı.
Cassini hemen her gün gezegenin, halkaları ve uydularının fotoğraflarını çekip, veri toplayıp Dünya’ya gönderdi.
Cassini ziyaret için Satürne giden dördüncü ve yörüngesine giren ilk uzay sondası oldu.
Cassini Huygens uzay aracı 2004 yılında Satürn’e vardıktan sonra bu gezegeninin yanı sıra Jüpiter’i de gözlemleyerek heliosferi ve izafiyet kuramı deneyi amacıyla çok sayıda doğal uyduyu inceledi. En büyük keşiflerinden birisi Satürn’ün uyduları olan Titan, Enceladus ve Mimas’ta büyük sıvı su kaynaklarının bulunması ve bu uyduların potansiyel bir yaşam barındırma ihtimali olmasıdır. Titan uydusunun çevresinde 54 kez döndü. Kabuklu bir deniz canlısı gibi tasarlanan Huygens, Titan atmosferinde alçalışı esnasında iç donanımını koruyacak bir kabuğa sahip yapıdadır. Ayrıca araç Satürn’de iki tane yeni ay keşfetmiştir.
Cassini Huygens yaptığı görevler sırasında iki kez sıkıntı yaşadı ve bu sıkıntıların ikisi de yazılımla ilgili sorunlardı. Ancak hemen düzeltildiler.
Satürn’ün uydusu Tethys (2005)
Satürn’ün ikinci büyük uydusu Rhea (2006)
Satürn’ün uydusu Dione (2006)

 

İapetus, Satürn’ün üçüncü büyük uydusu (2007)
Satürn’ün en büyük uydusu Titan (2012)

 

Satürn’ün uydusu Enceladus (Kutupta gayzerlerden sıvı fışkırtıyor. Yaşam kanıtı olabilecek organizmalar olabileceği düşünülüyor.)

 

Hyperion

 

Phoebe

 

Cassini, 15 Eylül 2017’de , 15 Ekim 1997’de başlayan görevini artık yakıtı bitmeye başlayınca Dünya’dan çıplak gözle görülebilen en uzak gezegen olan Satürn’ün atmosferine saatte 120 bin 700 km hızla dalarak bitirdi ve kendini imha etti .
Uzay aracının imhasıyla ilgili olarak “Uzay aracının yakıtı artık yavaş yavaş bittiği için ya biz şimdi istemli olarak Satürn’e dalış yaptıracaktık ya da uzay aracı bir süre daha çalıştıktan sonra uydulardan birine çarpacak veya uzay boşluğuna düşecekti. Ancak bu riski alabilecek durumda değiliz, zira uzay aracının Enceladus veya Titan gibi yaşam barındırma ihtimali olan uydulardan birine çarpması geri dönüşü olmayan sonuçlar doğurabilirdi.” sözlerini kullanıldı.
Böylece bir efsanenin daha sonuna gelindi.
Bu yazıyı da beğenebilirsiniz:
E-bültene Abone Ol Merak etmeyin. Spam yapmayacağız.

Yazar

Havacılığa gönül vermiş kişiler olarak sizler için yazılar paylaşıyoruz.

İlgili Yazılar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Hızlı yorum için giriş yapın.

Giriş Yap